BİR YASTIKTA GEÇEN 21 YIL..

Üzerime çöktü yine yılların yorgunluğu. Kaldıramadım başımı, yastık bir yanda, yorgan bir yanda...
Takvimin yaprağı düşer gibi sallanıyor bir ucundan, kopar beni!..gün bitti!.. diye..,
Şakaklarıma karmı yağmış nedir? bir gün bile durmuyor yerinde kapatıyor yanaklarımı uzayan sakallar..
Takvimin yaprağı düşüyor yere bahçedeki kavak ağacının gazelleri gibi yavaş.. yavaş.., süzüle, süzüle..
29 Ekim diyor..bir ses taaa uzaklardan...1983 yılından geliyor..Radyomun sesini açıyorum hafiften yanık bir ses..bir türküdür tutturmuş gidiyor..” Karadutum, çatalkaram, narçiçeğim,çingenem.., “

Bu gün evliliğimiz 21.yüzyılına girmiş..1983 yılının 29 Ekim Cumhuriyet bayramında, bir uzak diyarda..
Şebinkarahisar’da başlayan evliliğimiz..Henüz 18’inde bir genç kız, yirmisinde celimsiz ve cılız bir delikanlı. Gözlerinden akan yaşlarla veda ederek ayrılıyor sılasından..Eeee gurbet..kolay değil..adı bile ürpertiyor içini..titrek ve ürkek bir ses..”Uzun ince bir yoldayım..gidiyorum gündüz gece...”

Yaş kemale erdimi..Diktiğin cevizler meyvalarını verdimi? Şimdi ikimizde aynı yetim..Bir ömür, şu küçüçük takvimin yapraklarına sığdımı? Hiç kutlayamadık..Şöyle bir geniş mekanlarda..Birde dostlarla,
Bizim gibi gariblerle, hele birde havuz kenarında, güle..oynaya evlilik yıldönümlerini...

Hep bir şeyler çıktı karşımıza,, çoçuklar okusun hele büyüsünde o zaman...Bak üniversiteli oldu, yavrun..hemde uzak illere gitti okumaya..beş kuruş, beş kuruştur..harcamayalım böyle şeyler..
Sonra kutlarız olmazmı..? Olsun be bre...Kaldır kafesleri, aç kapıları..uçsun gönüllerdeki sevgi kuşları..Yazılsın yazı olsun,, uçsun sevdiklerinin dallarına konsun. Bizim evliliğimiz, gönlümüzde her gün kutlamakta yıldönümlerini..Sen birde hafiften kenardan saran, üstelikte ağaran saçlara bak..Birde torunların olacak..Genç yaşta..hemde kırkında kolaymı yaa..? şunun şurasında ne kaldı.. Yarın dikilir karşına, hani şu ilkokula ilk başladığı gün çantama ellediler diye ağlıyarak eve gelen yavrun..Yarın dikilir karşımıza ” Benimde artık evlilik yıldönümüm olsun” diye..

21 yıl geçmiş..düşününce şöyle bir..Birlikte büyümüşüz çoçuklarla beraber..
Acı..tatlı anılarla yılların sırtına binen gam ve keder, alnımıza hayatın resmini çizer..
Bizim resmimize bakanlar, hafiften boynumuzun bükük olduğunu görürler..Çünkü onlar seninle geçen hayatın acılarına göğüs gerdiğimiz yılları hiç bilmediler, hiç yaşamadılar..neerden bilsinler gülüm..Onlar hep zengindiler..Onlar gibi kutlayamadık yıldönümlerimizi, yinede ne mutlu olduk değilmi.? Sığdırdık şu takvimin yapraklarınada banamısın demedi.. daha nice yapraklar var..Allah uzun ömürler verirse...

Gel hafiften öpeyim yanaklarından..
Kabalıkta yapmayayım şakada olsa..
Nede olsa bu gün evlilik yıldönümümüz...
Demleyelim şöyle bir demli çay..hemde sitenin parkında..havuz kenarında..içelim demli..demli..deriinde bir ohhhh!.. çekerek..Ne güzel değilmi? hayattayız ve sağız..Büyütmüşüz çoçuklarımızı her türlü zorluğa karşı..Yemeyip yedirerek....giymeyip..giydirerek.., Daha ne isteriz allahtan..tutuyorya elimiz ayağımız, yaşlanınca daha çok..tutuşur elele Kıraç’ın klibinde oynarız..Nede güzel olur değilmi?
Birlikte büyüdüğümüz yıllara nisbet, kimbilir bir gün evlilik yıldönümümüzü dünyanın bir ucunda da kutlarız...hayaller kurarak, birde cebimiz dolu..Nerdeee o günler deme sakın? Yazdıkça yazasım geliyor..
Tut ellerimden artık y o r u l d u m...

28 Ekim 2004 – Ankara - Çankaya
guvenin@turkiyeonline.com