Bugünlerde bir şeylere ara vermek istiyorum. Frene basmanın keyfini yaşamak istiyorum. Bazen ara vermeye ihtiyacım olduğunu itiraf etmek beni iyi de hissettiriyor. Bunu itiraf etmenin nesi iyi hissettirir demeyin. Kendime ihtiyaçlarımı itiraf etmeye izin veriyorum. Sadece izin veriyorum...
Çalışıyoruz yoruluyoruz, çalışmıyoruz sıkılıyoruz, tatile gidiyoruz önce sevinir gibi olup sonra ondan da sıkılıyoruz, canımız çikolata soslu kek istiyor, sonra kilo alacağız diye ödümüz patlıyor ve pişman oluyoruz, bir arkadaşımıza bir sırrımızı paylaşıyoruz, sonra acaba paylaşmasa mıydık diye düşünüyoruz, çok pahalı bir ayakkabıyı beğenip maaşımızı aldığımızda o mağazaya koşturuyoruz sonra ne mi oluyor? Acaba ay sonu nasıl gelecek hesaplarını yapıyoruz. Her isteğimizin, davranışımızın bir bedeli oluyor.
Bedelsiz bir dünya hayal etmenin de bedeli var mı diye düşünmüyor değilim. Ama herhalde hayaller ne benim ne de bir başkasının canını acıtıyordur, sorun olmaz diye mırıldanıyorum.
Hayal kurmayı çocukluğumdan beri çok sevmişimdir. Bence, hayalleri olmayanın, umutları da olmaz kendine dair, hayata dair... Hayal kurmak, çocuk ruhumu besliyor aynı zamanda. Çocuklar en güzel hayal kurucular değiller midir zaten? Büyük şekerden evlere sahip olmayı, yılbaşında veya doğum gününde o çok beğendiği oyuncağın paketini açarken kendimizi hayal etmişizdir birçoğumuz.
Tabi çocukken sadece hayal ediyorduk. Hayal gerçekleşirse olacaklardan, bedellerden bir haberdik. Yani, büyük şekerden evi yediğimizde hasta olabileceğimizi, çok sevdiğimiz oyuncağa sahip olduğumuzda aslında önemli olanın o oyuncağa sahip olmak değil, onu hayal ederken ne hissettiğimiz olduğundan bir haber yaşardık çünkü çocuktuk.
Bugünlerde “bedel” konusu gündemimde. Bedeli olmayan davranışlar sergilediğim hayallerimin peşindeyim. Belki de hayal kurmak beni özgürleştiriyor, hayatın çocuklara gösterdiği anlayış gibi kendime anlayış göstermemi sağlıyor. Bir işi tamamlama, yetiştirme ve bunları yaparken çok fazla özen gösterip, hatayı en aza indirme telaşına kırmızı ışık yakmak istiyorum. Ben şuan bedelsiz durumlar, hayatlar arama ihtiyacımla meşgulüm.
Ve nefes aldığım o zaman dilimine yani hayallerime sizi de bu keyfe davet ederek geri dönüyorum.
Psk. Duygu Ak
duyguak479@hotmail.com
Terap-ist / İstanbul'un Terapi Merkezi
Tel: 0216 388 02 88
DİĞER ADRESLER 
