Merhaba !!

İçimden gelmese de, zor olsa da yazmak bu kez, yine de merhaba herkese.

Bu hafta benden yine mizahi bir yazı bekleyenler varsa üzülerek söylemeliyim ki sizi bu sefer pek güldüremeyeceğim.

Şimdi kısa kesip ben değil şiir konuşsun istiyorum.

ESENLİKLE KALIN


E.Pala’ya

AYRILIK ŞİİRİ

İsyanım tersyüz edene dek bedenimi
Heyecanım kırıp kaburgalarımı
Çıkartana dek kalbimi
Özlemim basıp gırtlağıma
Verdirene kadar bana son nefesimi
Seveceğim seni
Unutmayacağım ceylan gözlerini

Her zaman
Ama
Her zaman
Gururla anacağım
Yanarken bile içim kor alevlerle
İsmini

Sensizlik
Daha şimdiden
O kadar acıtıyor ki içimi
Haykırıyorum bak çığlık çığlığa
Bebeğini doğuran analar gibi
Duy beni kadınım
Çok seviyorum
Çok seviyorum seni

Şimdi artık
Yakıp yıkacağım
Yağmalayacağım
Dimağımda yuva kurmuş tüm karanlık evleri

Andım olsun
Hiçbir zaman senin yerine koymayacağım kimseyi
Çünkü sen benim sorularımın cevabısın
Tamamlandığım ansın

Bil ki
Ne toprağa girmek korkutur beni
Ve ne de bir kavanoza girmek
Hem nasıl korkayım seni tanıdığım günden beri
Bir tek ağarmış tel yok içimde

İnan ki ben
Hep dalgamı geçtim
Tüm o soysuz
Ruhsuz
Değersiz önemliler
Ve
Her şeye sahip yalnızlarla

Benimse her şeyim yoktu
Yoktu arayıp soranım
Ama
Sen vardın
İliklerime kadar suluyordu beni aşkın

Bugünse artık tek taraflı bir aşk bu

Olsun önemli değil

İyi bilirim ki
Yerimde olsaydı başka biri
Bu kadar seven ve acı çeken
Çoktan yalanlamıştı sözlerini
Aksine ben tüm sözlerimin arkasındayım
Doğrularım inançlarım aynı
Bakışım aynı
Ama yine de
Seni üzmüş ve kırmış olmak öldürüyor beni

Bil ki artık bu saatten sonra
Fark etmez umurumda değil
Hançerlenmiş bir yürek
Bana bahşedilen buysa
Onu kapıdan buyur edeceğim
Asla korkudan kaskatı kesilmeyeceğim

Kimseler senden sonra benden bir oduna dönüşmemi beklemesin
Çünkü ben çıplak düşünceyim sevgiyim
Bil ki
Asla pıhtılaşmayacak kanım
Asla kapanmayacak yaram sensin benim
Bu hayatta bir tek buna sahibim
Başka hiçbir şeye sahibim
Hiçbir şeye

Ama hiçbir şeye yaramaz değilim

Kalbim güneye
Mantığımsa kuzeye yakın
Asla sakin dingin biri değilim
Olmayacağım

Kalbimden buharlaşanlarla
Düşüncelerimden esenler birleşip
Deli bir fırtına olduğunda
Kimseler engel olamayacak göz yaşlarıma
Seller basacak orayı sen neredeysen

Korkacaksın belki yine
Ama
Bu sefer benden değil
Bana çektirdiklerinden
Ne olur korkma
Korkma
Bak
Ben korkmuyorum
Hem de hiç

Ölecek değilim

Biliyorum

Allah razı,
Olsun

Ama
Ben değilim

Ben ki aşkın maskarası
Kelimelerin fukarası
Bir katil kadar duyarsızım
Kulağıma fısıldadıklarında tükenip bittiğimi
Ama
Beyaz bir tenin duyarlılığındayım
Birinci derece yanmışçasına güneşten
Kulağıma fısıldadıklarında
Beni artık istemediğini
Sevmediğini

Biliyorum kült bir romana konu olmayacak yazdıklarım
Hatta küt diye düşüp ölebilirim
Öyle bile olsa
Bağırmam
Yalvarmam
Yalnız ağlarım içimdeki seni
Avuçlarıma akıtırım
Tutamam içimde

Hem soruyorum
Hangi barajı dikseniz önünde durabilir
İçimdeki selin
Senin

Neyse
Şimdi nihayet konuşmayı kesebilirim
Yazmayı kesemem
Delirip bileklerimi kesebilirim
Sevmeyi kesemem

Ham maddem kelime
Ham duygulara sahibim

Bil ki
Sen işliyorsun içimi

Şimdi artık hüzün kokan bir şiir olmalıyım
Nefsime karşı durmamalıyım
İçimde hızla başka bir materyale
Beyaz kağıda dönüşme iç güdüsü yayılıyor
Dayanamıyorum
Karşı koyamıyorum

Artık ben
Siyahım
Beyazım
Harfim
Kelimeyim
Deliyim
Divaneyim
Duygu doluyum
Özlem doluyum

Artık ben şiirim
Artık ben şiirlerin en acı vereniyim
Artık ben

AYRILIK ŞİİRİYİM


Ömer Bugay
Obugay&hotmail.com