İşin aslı pek öyle değil. Birbirine benzer olanların arasındaki uyum her zaman daha yüksektir. Ancak doğru stratejiler uygulanırsa, zıt karakterlere sahip çiftler birbirini tamamlayabilir. Mesela içe dönük ve dışa dönük çiftlerin beraber yaşaması için ya özgürlük alanlarına saygı duymaları gerekir ya da içe dönük olanın biraz daha katılımcı olması gerekir.

Erkeğin dışa dönük, sıcakkanlı olması ilk başlarda kadına cazip gelmektedir. Ancak evlendikten sonra ortaya sorunlar çıkmaya başlar. Evlilikte uyum, uzlaşma, duygusal ifade ve cinsel ilişkiden memnuniyet düzeyi düşmeye başlar. Eğer her iki taraf da dışadönük ve sıcakkanlıysa uyumlu bir evlilik ortaya çıkmaktadır.

Strese karşı toleransı yüksek olan çiftlerin uyumu daha yüksek olur. Çiftler karşılaştıkları sorunları birlikte rahatça aşabilirler.

Karı - koca arasında değerlere bağlılık bilincinin aynı olması da çok önemlidir. Fakat aradaki fark arttıkça uyum da azalmaya başlar.

Erkeklerin de kadınların da kendisini sorgulaması arttıkça uyum düzeyi düşer. Eleştirel yaklaşımın yapıcı olması ise çok önemlidir.

KADINLARDA DA ERKEKLERDE DE ENDİŞE DÜZEYİ ARTTIKÇA SORUNLAR ARTMAYA BAŞLAR.

Mesela âşıkken evlenmek yanlış. Her kim ki çok âşıksa, aklı başından gitmiş ve bir sürü görmesi gereken şeyi görmüyor demektir.

Evlendikten sonra sorunlar düzelmez. İnsanlar değişebilir, ama kemikleşmiş bir durum varsa ve bu problemleri aşacak bir formatı oluşturmamışlarsa o zaman kalıcı olur. Sadece idare edilebilir bir ilişki tarzı olur. Kimse kimsenin kuyruğuna basmaz. Bazen de basmadan edemez. İşte o noktalarda profesyonel bir yardım şart olur.