Ama tek çocuk sahibi olmak da kardeş kıskançlığını ortadan kaldırmaz. Çocuk kardeşi gelene kadar ailenin ilgi ve sevgi odağıyken kendisine yönetilen ilgi ve sevginin kardeşe yöneltilmesinden rahatsızlık duyar. Bebeğin doğması ile ailesinin ona ayırdığı zamanın azalmasına neden olduğu için bebeğe karşı gibi görünür. Ama aslında anne ve babasına olan güvensizlik, kızgınlık ve kırgınlık duygularının oluşmasına neden olabilir. Çocuk kendini terk edilmiş, desteksiz ve güvensiz hissedebilir. “Özellikle büyük çocuğunuz bebeğe zarar vermeye çalışırsa, agresif davranışlar sergilerse, bebek gibi davranmaya başlarsa ve sizin tüm bu süreçle ilgili endişeleriniz varsa destek almalısınız” diyor ve kardeş kıskançlığı önlemenin ipuçlarını paylaşıyor…

Çocuğunuzun kardeşine ve size nasıl tepki vereceği konusunda kaygılanmayın. Bilin ki çocuklar anne babalarını model alırlar eğer siz endişeli davranırsanız, çocuğunuz da endişeli olacaktır.

Büyük çocuğunuz hastaneye geldiği ilk anda bebeği kucaklamak yerine öncelikle ona sarılın.

Yeni doğan bebeğinizi büyük çocuğunuza nasıl tanıştırdığınız kardeş kıskançlığını önlemek açısından önemlidir. Örneğin belki yeni doğan kardeşinden olduğunu söyleyerek ona bir hediye verebilirsiniz.

Büyük çocuğunuz hastanede değilse onu her gün hastaneden arayın. Mümkünse sizi ve bebeği ziyaret etmesini sağlayın. Çocuğunuz sizi yatarken ve tıbbi malzemeleri gördüğünde (serum, iğne vb) endişe duymaması için kısa cümlelerle onun anlayabileceği dilde açıklamalar yapın.

Çocuğunuz hastanede kalış süresini kendi ayarlasın. Zorla çocuğunuzu eve yollamayın. Hatta çocuğunuz sizinle kalmak istiyorsa ve siz de istiyorsanız birlikte hastanemizde misafirimiz olabilirsiniz. (Büyük çocuğunuz grip, enfeksiyon gibi hasta değilse)

Siz hastanedeyken büyük çocuğunuzla ilgilenecek (örn. baba) birisi olması ve onu sevdiği bazı etkinliklere (örn. Park, sinema, vb…) götürmesi faydalı olabilir.

Çocuğunuz kardeşi geldikten sonra da çocuk olduğunu unutmayın. “Sen artık abla oldun” gibi cümleler kurmayın.

Misafirleri “Bebek geldi, senin pabucun dama atıldı, sen büyüdün artık kardeşini seviyoruz” gibi sözleri söylememeleri konusunda uyarın.

Yeni doğan bebeğe aşırı sevgi gösterisinde bulunup daha sonra bebeği bırakıp aynı davranışı çocuğa uygulamaktan kaçının.

Bebeğe adı ile hitap edin. Bebeğin evde bir nesne olmadığını, bir canlı varlık olduğunu hatırlatacaktır.

Bebeği severken “Benim kızım/oğlum” gibi cümleler kullanmayın. Bunun yerine “kızım/oğlum” daha uygun olacaktır.

Çocuğunuzun yaşantısını bebeğe göre ayarlayıp “kardeşin uyuyor sessiz ol” gibi sözler söylemeyin.

Aşırı kaygılı davranıp bebeği kardeşinden uzak tutmayın. Kardeşinin de bebeği sevmeye hakkı var.

Kardeşini kıskanmasın diye büyük çocuğa aşırı ilgili veya aşırı hoşgörülü davranmayın. Kurallarınız bebek doğmadan önce nasılsa bebek doğduğunda da aynı olsun.

Bebeğin canını yakıp zarar vermek isteyen bir çocuğun aslında ona düşmanlık beslemediğini bilmelisiniz. Çocuğun yaptığı davranışın doğru olmadığını ve sizin buna izin vermeyeceğinizi, sinirlenmeden anlatın ve gösterin.

Bebeğin gelişi ile birlikte çocuğunuzu kreşe veya okula başlatmayın. Bu durum çocukta kardeş kıskançlığını tetiklediği gibi okul sendromu oluşmasında da büyük faktör oynar.