İlki gündelik yaşamın parçası haline gelen bir iletişimdir. Örneğin; tuzu uzat, ekmek al, yemeğini bitir, televizyonun sesini kıs gibi. Bu hiçbir zaman iletişim olarak görülmemelidir. Yapılan bu konuşmalar mecburi iletişimden öteye gitmez. İkinci iletişim yöntemi ise kendi duygu ve düşüncelerinden emin olarak karşı tarafı anlamaktır. Bu iletişim yönteminde soru sorulmaz, kızıp bağrılmaz, öğüt verilmez, karşılaştırmalar yapılmaz. Sadece duygu ve düşüncelerin açığa çıkması sağlanır. Yani kısacası dinlenir. İşte bu yöntem ile hem sorunu anlamış olacak, hemde olası sorun için çözüm yolları arayacaksınız. Ya da çocuğunuzun duygu ve düşüncelerini ifade etmesini sağlamış olacaksınız.

Eğer kendine güvenen bir çocuk yetiştimek istiyorsanız; onun girişimci olmasını sağlamalısınız. Bunun içinde çocuğun oyuncaklarıyla oynamasına izin vermelisiniz. Çocuk; özellikle arkadaş ortamında oynadığı oyun ve oyuncaklarla hem eğlenmiş olacak hemde grup içinde rol alma kabiliyeti kazanmış olacaktır. Asla çocuklara karşı ne çok sıkı, ne de çok gevşek bir tutum sergilenmemelidir. Takdir edilecek yerde ödüllendirilmeli, yanlış bir şey yaptığında da uyarılıp doğrusu gösterilmelidir.

İyi bir anne nasıl olunur, ne yapmalıyım ve ne yapmamalıyım diye endişe etmemelisiniz. Size düşen en önemli görevlerden birisi çocuğunuzun yeteneklerini kısıtlayıcı engellemelerde bulunmamanız olucaktır. Çocuğun üzerine titreyen anneler ne yazıkki buna engel olmaktadırlar. Belki çocuğun her şeyde annesini çağırması, onsuz hiçbir şey yapamaması, ilk zamanlarda annede “çocuğum beni bırakamıyor, çok seviyor beni” duygusunu versede; ilerleyen zamanlarda çocuğun okul, dershane vs.. gibi grup ortamınlarında uyumunu çok zorlaştırmaktadır. Bu kesin ve değişmez bir durum olsada bu hataya düşen birçok anne bulunmaktadır. Ne yazikki zamanında çocuklarının elini soğuk sudan sıcak suya sokmayan anneler, çocukları büyüyüncede suçu asla kabullenmezler. Bunun için çocuklara çeşit çeşit yasşına göre görevler verilmelidir. Örneğin günlük alışveriş için bakkala gönderebilirsiniz, çorbayı karıştırma görevini verebilirsiniz, yatağını toplamasını isteyebilirsiniz vs.. Tüm bunlar ona sorumluluk sağlayacaktır, kendine güven duyacaktır.

Yine bilinen en büyük hatalardan biride çocuklarını elllerindeki hazır kalıba sokmaya çalışan annelerin yaptığı baskıcı bir tutumdur. Şunu unutmamak gerekir ki çocuklar kirlenerek, oynayarak, düşerek büyür ve gelişir. Sakın onu bir çimento gibi görüp aklınızdaki kalıba sokmaya çalışmayın. Her çocuğun farklı yetenekleri olduğunu bilin ve bu yetenekleri bulmaya çalışın. Örneğin; piknikte çocuğunuza kamerayı verebilir ve en güzel görüntüleri çekmesini isteyebilirsiniz. Ya da sportif faaliyetlerden hangisine ilgi duyduğunu bulmaya çalışın ve onu doğru anladıysanız onu yönlendirin. Size iyi bir anne olarak düşen görev ; onu iyi anlamanızdır.